Braaibroodjies en die Tietiesbaai jaagduiwels - Koos se avonture hoofstuk 3

 Ek het fun gehad met hierdie een. Weereens dankie vir die mak AI wat dit onmoontlik gevind het om 'n prentjie te maak vir die storie sonder automatiese gewere. 

Links na die vorige hoofstukke vir ingeval jy per ongeluk hier uitgekom het:

Hoofstuk 1: Hoe om Kerrie te maak

Hoofstuk 2: Kreefkerrie en die geheim van die Weskus. 

...en nou die voortsetting van die avonture van Koos die onwillige zombie slayer. 

Hoofstuk 3: Braaibroodjies en die Tietiesbaai jaagduiwels

Na 'n behoorlike nag se rus en die eerse koppie sawwe lyf after die rug pak ons ons kampplek op en besluit om weer te gaan kyk of ons enige spoor kan kry van Rudolf Malan, die toksikoloog wat die geheimsinnige nuwe tik geanaliseer het. Gister se halfhartige gesoek en rondry het nie veel opgelewer nie. Ons het beide nog bietjie bomskok gehad van die geweldadige ervaring in die Kaapse nagklub. Ek besef weer watse onglooflike vrou Daleen is. Sy is vol moed en grappe vanoggend.

Op pad terug Paternoster toe gee sy my bietjie insig oor Tik en die details van die analise wat Rudolf Malan voorsien het. Volgens sy verslag was daar nie veel verandering in the Tik wat hulle gereeld sien nie. Tik is 'n methamfetamien gewoonlik in die vorm van kristalmetafetamien wat meesal in Kaapstad en die Wes Kaap gebruik word. Dit is goedkoop om te vervaardig en die resep is maklik verkrygbaar op die internet so enige Jan Rap en sy maat kan dit maak. Die verskil tussen Tik en variante soos crystal meth wat gewoonlik ander dele van die wereld gesien word is dat Tik meer gekonsentreerd is en vinniger werk met 'n groter effek. Dit is hoogs verslawend en gee 'n kragtige onmiddellike hoog gevolg deur 'n baie skerp laagtepunt. Die groot gemors van Tik is die emesionele en psigise gevolge wat dit op die slagoffers het en die psigotiese episodes wat die gebruikers ervaar. Sedert 2008 is Tik die grootste in dwelm misbruik in Kaapstad, selfs meer as alkohol. Ek onthou ek het een dag 'n ou op tik gesien wat besig was om met 'n robot in die verkeer te baklei asof dit sy vrou is, besig om dit te skel dat die skuim om sy mond staan. Die tik zombie wat ek in die parkeerarea in Kaapstad raakgeloop het het my hare laat regop staan.

Daleen vertel dat Rudolf Malan se verslag niks buitengewoon gehad het nie maar sy het die gevoel dat daar meer is as wat in die verslag is.

In Paternoster kry ons die huis waarna Pietertjie van die Pantybar verwys het. Dit is daadwerklik 'n indrukwekkende huis en lyk soos 'n spaanse columbia druglord se plek met pilare en al voor die voordeur. By die hoofhek is daar 'n interkom met 'n kamera. Ek lui die klokkie en kry onmiddellik antwoord. Dis 'n baie kortaf “Go away”. Ek druk weer die knoppie van die klokkie en val die persoon in die rede. “Are mister Malan at home, we would like to see him please.”

Na 'n paar minute en paar klokkie drukke later gaan die hek oop. Ons ry tot voor die huis waar daar 'n man vir ons staan en wag.

“Dis hy!” se Daleen opgewonde. Hy is 'n man in sy vroee veertigs wat geklee is in 'n netjiese broek en formele langmou hemp, nie die gewone drag van iemand wat by sy vakansiehuis is nie. Sy donker hare het tekens van grys maar is vol, nie soos myne wat begin verminder het daar waar dit nie moet nie.

Hy groet ons met 'n groot glimlag en omhels vir Daleen wat my laat ongemaklik voel. Met 'n “Rudolf” skud hy my hand met 'n stewige greep. “Wat bring julle hier?” vra hy. Hy maak geen poging om ons in te nooi nie en staan waar hy is.

“Ek wil graag by jou hoor oor die verslag wat jy vir ons gegee het oor die nuuste Tik variant wat ons gekry het, ons het nuwe gedrag van die gebruikers gesien en wil hoor of daar enigiets in die toksologie is wat dit kan verduidelik?” vra Daleen.

“Nee, die monster wat ek analiseer het was standaard, daar was bietjie ekstra onsuiwerhede maar dit is te verwagte. Die labs waar dit gemaak word is nie juis skoon nie” se Malan.

Daleen vertel kortliks van haar ervaring in die nagklub en dat dit lyk asof hulle zombies was wat saamgewerk het. Malan se “Nee dit kan niks met die Tik te doen he nie. Dit was skoon en jy kan psigotiese eienskappe verwag maar defnitief nie wat jy vertel nie. Jammer julle moet my verskoon, ek het ander betrokkenhede waaraan ek moet aandag gee. Julle moet die Weskus geniet en 'n veilige rit terug Kaap toe”

Toe hy omdraai en terug stap huis toe vra Daleen hom of hy enigiets gehoor het van die lyke van die tikgebruikers wat hier naby gevind is. “Nee” se hy “Dit moet maar blootstelling wees, jy weet hoe hulle is as hulle Tik in het. Totsiens”

“Sjoe, dit was eienaardig.” se ek aan Daleen. “Ja nogal maar Rudolf het 'n bietjie van 'n reputasie om verhewe te wees” verduidelik Daleen.

Ons besluit om bietjie verder rond te ry en te sien of ons by die Cape Columbine lighuis 'n draai kan maak en verby ry waar die twee lyke gekry is. Op pad na die lighuis sien ek die ingang van 'n grondpaadjie wat weg van die see af loop. Ek vermoed dit is hier waar die vissermanne die swart motors gesien het. Die landrover hanteer die paadjie maklik. Met 'n gewone motor gaan dit lol om hier op te ry. Die pad lyk verweerd asof dit heelwat verkeer gekry het. Omtrent 'n kilometer of twee verder sien ons 'n paar werkershuisies maar met 'n splinternuwe staal skuur opgerig langsaan. Die huisies lyk vernuwe met solar panele op die dakke. Daar is ook 'n hoe toring met verskeie sateliet skottels en meer solar panele baie hoog in the toring. “Kom ons stop hier.” Se ek vir Daleen. “Ons maak asof ons toeriste is wat soek vir aanwysings”. Agter die een van die werknemer huisies sien ek 'n stuk van 'n swart SUV uitsteek. Dit lyk soos 'n Volkswagen.

Ons stop by die skuur en Daleen loer by een van die vensters in. Wit in die gesig draai sy na my toe en fluister vir my, “Kom Koos ons moet vinnig hier weg!” Ek kan nie help nie en loer ook deur die venster. Dit lyk soos 'n laborarium binne. Daar is 'n persoon met 'n masker wat lyk soos die gasmakers van die tweede wereld oorlog. Die persoon draai na my toe en lyk asof hy my gesien het. Ek hardloop terug na die Landrover waar Daleen klaar vir my wag.

Hierna gebeur die dinge vinnig en in retrospek laat dit my dink aan braaibroodjies. Ordentlik braaibroodjies verg ondervinding, finess, en sorgvuldige aanmekaar sit. Ek praat nou nie van die margerine en gerasperde kaas namaaksels met hulle hompe uie op nie. Die jaagtog wat volg het al die aspekte van 'n ordentlike braaibroodjie.

Ons is nog nie halfpad met die grondpaadjie terug na die teerpad toe nie toe ek die swart Volkswagen Tiguan in my truspieeltjie sien wat vinniger as ons die grondpaadjie afkom. Kort kort wil die Tiguan die Landrover probeer afdruk van die paadjie af maar ons is groter en is meer gemaak vir die tipe paaie en ons kom in een stuk by die teerpad aan. Op die teerpad is die bordjies verhang en die Tiguan is vinniger en meer hanteerbaar. Ek het jare terug redelik baie Need for Speed gespeel en daar is 'n move wat ek altyd in gedagte gehad het dat as ek in 'n jaagtog betrokke is, ek dit sou wou probeer.

Die Tiguan is reg agter ons en ek hoor 'n skoot klap. Hulle skiet op ons! Daleen duik plat. Ek sien hy is omtrent op ons en ek trap baie hard rem. Die Tigaun is te stadig om te reageer en swaai uit om ons nie te tref nie. Toe hy halfpad langs ons verby is swaai ek die Landrover hard binne die Tiguan se agter sykant sodat sy agterwiele traksie verloor. Hy verloor beheer en begin omswaai. Die volgende oomblik steek die wiele vas en hy begin rol. Na 'n paar keer se rol kom dit tot stilstand in the rotse langs die pad.

Ons stop ook en na 'n paar minute sien ons geen beweging van die Tiguan af nie. Daar was twee mense in die motor. Beide dood. Hulle het klere soos sekuriteitswagte aan. Die motor le op sy dak en versigtig gaan ek nader om seker te maak of hulle nog lewe. Op pad na die motor sien ek 'n aktetas wat in die rotse le. Dit moes op die agtersitplek gewees het en met rol van die motor uitgeval het. Nadat ek seker gemaak het die mense is nie meer met ons nie keer ek terug na die Landrover en 'n Daleen in trane.

As julle op die soek is vir die resep vir regte braai broodjies het ek een in 'n vorige pos:

https://kosserasies.blogspot.com/2022/07/olyf-tapenade-braaibroodjie.html

Kyk uit vir hoofstuk 4!

Vir interesantheid die prent is hoe Chat GPT vir Koos en Daleen voorgestel het by Rudolf Malan se huis:

Mooibly

Dirk

Kreefkerrie en Koos se Avonture hoofstuk 2.

 Na my ongekende sukses van die eerste hoofstuk en aangesien my 3 gereelde lesers aangedring het, het ek nou hoofstuk 2 geskryf. Dankie vir die mak AI vir die prentjie:

Hier is 'n link na Hoofstuk 1. Jy moet dit lees voor hierdie aanders gaan hierdie nie sin maak nie:

Hoofstuk 1: Koos-die-zombie-slayer-aka-hoe-om-kerrie.html

 

Hoofstuk 2: Kreefkerrie en die Geheim van die Weskus

Ons is by 'n kampplek in Langebaan en het 'n plot gekry met net 'n deining tussen ons en die see. Die vroeg oggend see lug is vars en koel van die see af en dit lyk asof dit 'n ongelooflike dag gaan wees.

Terwyl ek besig is om die koffie in te gooi kom Daleen aangestap van die Landrover af. Ek het solank 'n vuurtjie aan die gang gekry en die kis met die koffie gereedskap versigtig uitgehaal om haar nog 'n bietjie ruskans te gee. Woordeloos omhels ek haar en hou haar styf teen my. Ek kan aan haar voel hoe sy bewe en ek besef sy is diep geraak deur laasnag se gebeure.

Met 'n beker moerkoffie, met baie kondensmelk, sit ons en kyk uit oor die see en die rustige branders wat reelmatig inrol. Die rustigheid van die see, die kaffein en die suiker het duidelik 'n uitwerking. My agtergrond is forrensiese rekeningkunde en bietjie programering en hierdie is buite my liga. Ek is ook nie 'n geweldadige mens nie en is nog nie oor die feit dat ek 'n moersleutel gebruik het om ons uit die gemors te kry nie. Maar eerste dinge eerste, ons moet bietjie rus kry, 'n uitrusting of twee vir Daleen en gaan stort.

Ons moes 'n paar minute wag vir die Foshini om oop te maak. Terwyl ons wag vertel Daleen dat een van haar kontakte is 'n forensiese toksikoloog wat gehelp het om die Tik te analiseer en sy weet dat hy 'n strandhuis in Paternoster het. Miskien is hy daar vir die naweek en sy wil graag met hom gesels.

In die klere winkel terwyl Daleen klere uitsoek by die onderklere afdeling kry ek 'n idee. “Kry vir jou die sexsyste panty wat hulle hier het.” se ek vir haar. Ek begin lag toe ek haar uitdrukking sien. “Moenie worry nie, ek sal verduidelik, dis nie wat jy dink nie.”

Na 'n stort en Daleen geklee in haar nuwe uitrusing met 'n stywe jean (wat baie goed lyk vir my) besluit ons dat ons nie nou in staat sal wees om te rus nie en ons gaan deur ry Paternoster toe om te sien of ons vir Rudolf Malan in die hande kan kry. Ons het nie 'n adres nie en kon hom nie in die hande kry nie.

Paternoster is 'n klein vissermansdorpie wat die laaste paar jaar op die oppervlak verander het in 'n toeriste attraksie. Ek het 'n paar jaar gelede op 'n kontrak vir een van die inmaakmaatskappye hier vertoef. Die dorpie is steeds die grootste bron van kreef in Suid Afrika en die lisensies vir die uithaal van die kreef is toegeken gedeeltelik aan die plaaslike vissermanne en gedeeltelik aan die inmaak fabrieke. Dit is egter nie genoeg vir die inmaak fabrieke nie en hulle het meeste van die lisensies vir die plaaslike mense ook uitgekoop. Dit het heelwat verander aan die mense wat tradisioneel vissermanne was wat nou slegs betaal word vir die lisensie en nie meer die kreef uithaal nie. Dit het sy eie probleme teweeg gebring.

Ons stop by die Paternoster hotel waar ek voorheen 'n nag of twee oorgebly het. Daar was dit die eerste keer wat ek my hare skoon geskeer het na 'n lang aand en heelwat biere agter die blad. Antjie was die kroegman aka barmoeder en sy het gereeld die manne (en dames) net voor toemaak tyd van hulle hare beroof. Ek kon nooit weer daarna terug gaan na 'n ander haarstyl nie en kom ook agter dat dit in elk geval so bietjie minder is reg bo-op deesdae.

“Kom ek moet jou iets gaan wys.” se ek vir Daleen. As jy instap in die Pantybar is die eerste ding wat jy opmerk die hele dak vol gehang van alerhande vroulike onderklere. Kleurvol en soveel dat daar skaars plek is vir nog een. Die storie van die Pantybar is dat dit in 1974 deur Johan Carosini begin is en hy 'n versameling van die wittebrood onderklere begin het. Dit het 'n welbekende attraksie geword aan die weskus. In 1983 het een van die plaaslike polisie beamptes besluit dat dit “onheilige praktyke” is wat daar plaasvind en het alles verwyder. Hy was daarna alom bekend as Panty Basson. Die versameling is weer begin en daar was nie 'n tekort aan gewillige donateurs nie. “Daleen. ek hoop jy het die label afgehaal van jou gedoentietjie wat jy gekoop het?”

Sedert ek laas hier was is hier nou 'n nuwe kroegmannetjie. Pieter stel hy homself voor aan ons. Ons sit by die kroegtoonbank om te kan gesels met Pieter om uit te vind of hy ons dalk kan help met inligting. Met 'n groot glimlag oorhandig Daleen haar fonds van die klerewinkel: “Iets vir jou dak.”

Pietertjie, klink dit vir ons, hou sy oor nogal redelik op die grond vir gebeure in en om Paternoster en met die bribe van Daleen se onderklere is hy meer as gewillig om te deel. Hy weet van Rudolf Malan maar hy kom nooit hier nie. Die vissermanne skinder maar partykeer. Hy het gehoor van die fancy twee verdieping mansion wat iemand van die Kaap gebou het en verduidelik vir ons dat dit die laaste pad is wat links draai voor jy uitgaan Tietiesbaai se kant toe. Ons verneem ook oor hoe die plaaslike dwelm gebruik is en veral Tik. Een van die konstabels het hom vertel dat hulle twee lyke gevind het net voor die lighuis in die rotse en dit was bekende Tik gebruikers. Toe hy eers lekker aan die praat is vertel hy: “Die ouens op die bootjies wat daar van die water se kant af die wal kan sien het Donderdag so paar groot swart motors in 'n konfooi sien ry daar by Tietiesbaai naby aan die lighuis. Hy is 'n regular hier. Was net gisteraand hier en het my vertel daarvan. Man, as julle my vra klink dit my daar gaan iets baie funny aan daar by Tietiesbaai, lyke, konfooi swart karre.” Hy skud sy kop en vertel verder, “Ons kry maar ons share van Capies maar dis gewoonlik families wat vir die naweek en die cheap kreef kom”

Toe ons klaar gesels het vra ek hom waar ons paar krewe kan kry. Ek wil graag vir Daleen kreefkerrie maak. Hulle se dat 'n pad na 'n man se hart is deur sy maag maar ek dink dit is baie meer vanpas andersom. As 'n man kan lekker kosmaak is die pad na haar hart geplavei met rose.

Kreefkerrie is 'n ou maleise resep wat ek teegekom het in Kaapstad en ek was ook eers baie skepties, hoe kan jy kreef opvoeter om kerrie daarmee te maak? Maar glo my dit is die lekkerste wat ek nog ooit kreef gehad het.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dankie vir die lees. Ek het baie lanklaas kreef gehad, watwou nog kreefkerrie gemaak en gesoek vir 'n resep wat ek kan deel. Ek het afgekom op hierdie video van Kosmeester Kortes:

https://www.youtube.com/watch?v=PPKHEj1ogwY

Hou dop vir die volgende hoofstuk!

Lekker kreefkerrie maak!

Dirk

Koos die Zombie Slayer, Aka hoe om kerrie te maak

 Ek het 'n hele ruk terug hierdie geskryf en nou weer daarop afgekom op 'n ou harde skyf en gedink dat aangesien dit 'n storie is, en daar kos betrokke is, dit is dus 'n Kosserasie Storie! Dankie vir die upgraded mak AI vir die prentjie. 

 

Die Avonture van Koos, die onwillekeurige Zombie Slayer.

Hoofstuk 1. Hoe om kerrie te maak.

Daar is baie maniere om kerrie te maak.

Daar is die kort manier, kook die vleis en of groente en moer raja kerriepoier by.

Dan is daar die ingewikkelde en lang manier waar die speserye sorgvuldig selekteer en gerooster word voordat dit met die hand fyngemaal word om die regte aroma en ingewikkeldheid aan die dis te gee. Die vleissnitte word spesiaal gekies vir geur en tekstuur.

Vannaand is dit tyd vir die vinnge metode. Daar is nie tyd vir subtiliteite en gevoelens oorweeg nie, dis in-moer tyd.

Tydens al die karate gaskus wat ek moes sit en kyk en tyd spandeer saam met 'n vorige eks se karate vriende het ek teesinig die teorie van die goed opgetel en weet dat as die geveg nie in ‘n paar sekondes verby is nie dan is ek kniediep IDK. Die ou met die mes is heelwat jonger maar ook kleiner as ek, seningrig en het ‘n waansinige uitdrukking op sy gesig. ‘n Toneel uit een van die Sherlock Holmes flieks flits deur my kop waar die held die booswig met ‘n paar doelbewuste bewegings platgetrek het. Maar my naam is nie Sherlock nie.

Die mes-ou kom stadig dreigend nader.

“Wat wil jy hê?” Vra ek terwyl ek retireer soos Mes-ou vorentoe kom.

“Beursie, sleutels, bloed” kom dit van Mes-ou.

Met ‘n beweging wat heelwat openente verbaas gelaat het op die muurbalbaan, ontplof ek vorentoe en stamp die aanvaller voor die bors met genoeg geweld dat ek die vrot lug kan ruik wat als op een slag uit Mes-ou se longe kom. Met ‘n geluid soos ‘n plank wat kraak, val hy met sy kop op die teer van die parkeerarea.

“Ag etter!”

Mes-ou roer nie.

Ek kyk rond en besef dat niemand gesien het wat gebeur het nie. Die nag klub oorkant die pad was nie baie besig nie. My kniee wil nie heeltemal saamwerk nie en ek struikel amper op pad na die Landrover. Bewerig druk ek die immobiliser om dit oop te sluit. Ek ry vinnig uit die parkeerterein en twee blokke verder trek ek af, ek kan nie verder ry nie. Bewerig klim ek uit die Landrover en steek ‘n sigaret aan terwyl ek voor teen die enjinkap leun.

“WTF?” is al wat deur my gedagtes gaan. Die nikotien begin verdryf die newels van die adrenalien en ek besef dat ek nie hier kan bly staan nie, nie met ‘n tik gebruiker wat vermoedelik dood lê in ‘n parkeerarea twee blokke weg nie.

Daleen is dalk iewers in een van hierdie hole, ek sal moet kop hou. Ek probeer nog 'n keer die redial, maar kry weereens net die voicemail.

Na twee weke het sy nou amptelik 'n status van Girlfriend; Daleen, my Doedie. 'n Warrelwind eerste twee weke. Dinge wat mens nie waag doen as jy 18 is nie, is soortvan ok as jy oor 40 is. Daleen is die oulikse meisie ooit! en dan nog slim ook. 'n Paar jaar jonger maar wie tel nou. Sy is 'n microbioloog by die Nasionale Instituut van Mediese Navorsing. Ons het ontmoet deur een van die internet dating sites. Dit was nie 'n lang online vlerkslepery soos baie van die ander voor haar was nie. Ek het geweet wat ek wou hê en sy het geweet wat sy wou hê.

Sy het vroeer vanmiddag gebel en gesê sy moet saamgaan met 'n span om ondersoek in te stel by 'n nagklub want daar was rumours van snaakse gedrag onder die locals die laaste ruk. Sy wou nie uitbrei oor dit nie maar het my gepaai en gesê sy sien my later. Ek het net voor 11 'n sms gekry: “Kom haal my asb, hier is groot moeilikheid! D”

Die nagklub waar ek met Mes-ou slaags geraak het was die tweede een wat ek by was. Die eerste een het nie veel opgelewer nie, net 'n paar studente wat die volgende dag probleme gaan hê in die klas. Daar is nog een oor wat ek wil gaan besoek maar ek is behoorlik die skrik op die lyf gehaal deur die voorval. Ek besef dat ek een of ander wapen in die hande moet kry. Die moersleutel van die Landrover is die enigste ding wat ek aan kan dink wat ek vir 'n wapen kan gebruik. Die alternatief is om terug te ry huis toe om iets te kry maar dit is nie werklik 'n opsie nie.

Die nagklub is 'n pienk gebou onder in Langstraat. Ek parkeer reg voor die pienk konstruksie en bewapen myself met die moersleutel wat ek in my baadjie se binnesak druk. Die musiek wat uit die gebou kom is nie die gewone “I see you in the club, club baby” musiek nie. Dit het 'n snaakse onegalige ritme wat my hare laat regop staan. Die straat is leeg en die aangrensende geboue is heeltemal donker. Daar hang ook nie die gewone klomp mense buite rond nie.

Versigtig gaan ek die gebou in. Binne is daar ook 'n pienk atmosfeer en die snaakse musiek is oorverdowend. Op die grondvloer is daar net 'n paar tafels en 'n kroegtoonbank met geen mense nie. Die dansbaan is op die eerste vloer en ek besef ek sal met die trappe moet op. Ek het nie 'n goeie gevoel oor wat hier aan die gang is nie. Ek hou my hand op die moersleutel terwyl ek trappie vir trappie opgaan.

Bo is daar 'n sirkel mense wat almal aandagtig aandag gee wat binne die sirkel is. Ek kan nie uitmaak wat gebeur nie en ek kom versigtig nader en probeer deur die skare kyk wat gebeur. Ten spyte van my skrikerigheid vir die situasie is ek baie nuuskierig wat hier aangaan. Iemand moer my tussen die blaaie met 'n swaar voorwerp en ek val tussen die skare in. Die moersleutel in my sak kneus my ribbes met die val. Ten spyte van die pyn op my ribbes kan ek nou sien wat binne die sirkel aangaan. Ek sal wat ek hier sien nooit in my lewe vergeet nie. Daleen lê vasgemaak op die grond. 'n Ander persoon, later sou ek uitvind dis een van haar kollegas, is in 'n poel van bloed en nie meer in een stuk nie.

Ek kom vinnig op my voete en kry die moersleutel beet. Daarna gebeur dinge baie vinnig. Die eerste een wat ek bykry is die ou wat my tussen die blaaie geslaan het. Hy gaan ook nie weer opstaan nie. Ek weet nie hoeveel ander ek bygekry het nie, maar een van hulle was die slagter. Ek het op een of ander manier die slagter-mes in die hande gekry en vir Daleen losgesny. Met die moersleutel in die een hand en Daleen in die ander het ek dit reggekry om ons daar uit te kry.

Die res van die nag het verbygevlieg. Ons moes uit die stad uit en vinnig. Ek weet nie hoeveel moeilikheid daar gaan wees na die nag nie. Ons is terug na my plek en ons het die Landrover gelaai met kampgoed, kos, klere en noodvoorrade. Daleen se plek was in die stad by die Tuine en die risiko was te groot om daar aan te gaan. Ons kan vir haar ander klere kry iewers. Na die pakkery het ons die pad gevat Weskus toe. Minder mense, oop vlaktes en hopelik nie bloedorstige druggies nie. Tussen die pakkery en ryery vertel sy my stuk stuk wat gebeur het.

Die NIMN het al 'n geruime tyd lont geruik van 'n nuwe soort Tik wat op die mark beskikbaar is. Die uitwerking daarvan is dat dit die gebruiker na die derde keer se gebruik in 'n tipe zombie verander. Asof die gewone tik gebruikers nie zombie genoeg was met hulle emosieloosheid en steel en bedrieg nie, het die nuwe Tik 'n verdere newe effek dat die gebruiker smag na bloed. Daar is ook geen genesing vir die slagoffer nie, die skade van die nuwe tik is permanent. Die pienk nagklub wat ek haar gekry het was die hoof sentrum vir die verspreiding daarvan. Sy en twee van haar kollegas het na die klub gegaan om ondersoek in te stel. Hulle is deur die slagter en sy trawante oorrompel. Haar twee kollegas het dit nie gemaak nie sy was volgende aan die beurt.

200 km buite Kaapstad stop ons by die kampeerplek. Daleen het al 'n uur tevore aan die slaap geraak. Die spanning van die nag se gebeure was te veel vir haar. Terwyl ek in die Landrover sit en na haar kyk besef ek dat dinge nooit weer dieselfde gaan wees nie.

Wat hierna gaan gebeur is nie 'n vinnige een waar jy net raja kerriepoeier kan bygooi vir 'n maklike kerrie nie, dit gaan die lang een verg.

As jy 'n kerrie resep verwag het hier is my beste een:

https://kosserasies.blogspot.com/2014/03/upmarket-lam-kerrie.html

As enigiemand belanstel in hoofstuk 2 laat weet my!

Dankie vir die lees en lekker kerrie maak!

Dirk

 

 

Geïnspireerde Hoenderborsie met 'n Shinese Twist

 

Hierdie is die eerste posserasie wat ek doen wat die pos geskryf is voor ek die kos gemaak het!  Dit het bietjie van 'n storie en paar bestandele wat ook 'n storie het.

Eers bietjie oor die bestandele en die stories daaraan. 

Die heel hoenderborsies met vel en been aan is goedkoop en een van mees veelsydige gebruike van omtrent enige protein beskikbaar. Pastei, stir-fry, blokkies, kerrie, slaai en soveel meer. 

My suster het genoem dat sy die Amazi suur melk gebruik het om haar eie maaskaas te maak en my aangemoedig om dit ook te probeer. Dis eientlik verbasend maklik en baie lekker. Die proses is baie eenvoudig: Dreineer die Amazi deur dit in 'n lappie binne 'n kolander te sit met 'n gewiggie op en laat staan oornag in die yskas. 

Ek hou van eksperimenteer met interesante geure en gebruik somtyds oosterse bestandele wat ek inkorporeer in die gewone goed wat ons maak. Een van my gunstelinge is Fermenteerde black bean chillie paste wat ek by die shinese supermark gekoop het om te probeer.

So om by die storie van die kos uit te kom, het ek 'n pakkie van die hoenderborsies wat van die naweek af in die yskas is om gebruik te word vir iets. Ek het die maaskaas wat ook in die yskas wag en ek het broccolie en blomkool en spinasie wat gebruik moet word voordat dit begin intelligensie kry. Ek het ook hierdie interesante yster pannetjies wat ideaal is vir een-persoon-per-pannetjie geregte. Dit kan op die stoof gebruik word en dan in die oond gesit word wat baie fun is om te doen. Ons kyk partykeer wie die mees interesante gereg kan maak hiermee.

Deesdae doen ek bietjie programering vir 'n projek waaraan ek werk en gebruik heelwat vir GPT4 as assistent om te help daarmee. Ek het met die mak AI gesels om bietjie inspirasie te kry en dit het vorendag gekom met die gedagte om die hoenderborsies te stuff waaraan ek nog nie gedink het nie. So in die gesels het ek  die beplanning gedoen en dit sommer gevra om vir my die blog post te skryf. Dit is so oulik dat ek dit net so hier pos woord vir woord:

GPT4 geskrifte:

Titel: Geïnspireerde Hoenderborsie met 'n Sjinese Twist

Welkom by my kombuistafel! Vandag deel ek 'n resep wat 'n bietjie avontuur in jou aandete sal bring. Dit is nie net 'n fees vir die oog nie, maar 'n smaaksensasie wat elke sin prikkel. Ek nooi jou uit om saam met my te kook en die rykdom van geure te ervaar met hierdie geïnspireerde hoenderborsie gestop met 'n mengsel van fyn uie, vars spinasie, skerp brandrissies en tuisgemaakte maaskaas.

Die hoender, wat heel gelaat word met die been in, skep 'n robuuste basis vir die ryk en romerige vulsel. Elke hap beloof om jou smaakkliere op 'n toer deur die Ooste te neem, met 'n delikate balans tussen die hitte van die rissies en die sagtheid van die maaskaas.

Maar dis nie al nie – die hoogtepunt van hierdie gereg is die sous. 'n Room sous verfynd met 'n verminderde clementine-sous en 'n tikkie soja en gemmer. Dit word by die hoender gevoeg in die laaste minute van bak om seker te maak dat elke geur ten volle ontwikkel en saamsmelt.

En om alles af te rond, 'n vars gremolata met 'n sitrusskilletjie wat jou gereg 'n varsheid gee wat net die natuur kan voorsien. Of jy nou op soek is na 'n nuwe weekaand gereg of iets spesiaals vir 'n ete met vriende, hierdie resep is seker om te beïndruk. Kom ons begin!

Hoenderborsies Gevul met Brandrissie en Maaskaas, Met 'n Sjinese Room Sous

Bestanddele:

• 2 hoenderborsies met been en vel
• 1 medium ui, fyngekap
• 1 handvol vars spinasie, gekap
• 2-3 brandrissies (afhangend van hittevoorkeur), fyngekap
• 100g tuisgemaakte maaskaas
• Broccoli en blomkool roosies, vooraf effens gestoom of gemikrogolf
• Zest van 1 clementine
• Sap van 3-4 clementines, verminder
• 1 teelepel sojasous
• 'n Klein stukkie gemmer, gerasper
• 250ml room
• Sout en swartpeper na smaak
• Olie vir braai

Vir die Gremolata:

• Zest van 1 clementine
• 1 knoffelhuisie, fyngekap
• 2 eetlepels vars koljander, fyngekap
• 1 eetlepel lente-ui, fyngekap
• 'n Klein bietjie sesamolie (opsioneel)

Instruksies:

1. Voorverhit die oond tot 190°C.
2. Maak die Vulsel: Braai die ui, spinasie en brandrissies in 'n bietjie olie tot sag. Laat dit afkoel en meng dan met die maaskaas. Geur met sout en peper.
3. Vul die Hoender: Sny 'n sak in elke hoenderborsie en vul dit met die ui en maaskaas mengsel. Seël die hoenderborsies met tandestokkies indien nodig.
4. Braai die Hoender: Verhit olie in 'n oondvaste pan en braai die hoenderborsies aan elke kant tot goudbruin.
5. Voeg Groente by: Voeg die voorafgestoomde broccoli en blomkool roosies by die pan rondom die hoender.
6. Bak: Bak in die voorverhitte oond tot die hoender amper gaar is (ongeveer 25-30 minute, afhangende van die grootte van die borsies).
7. Maak die Sous: Terwyl die hoender bak, kombineer die verminderde clementine sap, 'n bietjie gerasperde gemmer, sojasous en room in 'n pot. Laat dit prut tot dit 'n bietjie verdik. Proe en pas geurmiddels aan soos benodig.
8. Sous en Hoender: In die laaste 10 minute van bak, smeer die hoender en groente met die room sous om die geure te laat kombineer.
9. Laat Rus: Haal die hoender uit die oond en laat dit 'n paar minute rus.
10. Maak die Gremolata: Meng al die gremolata bestanddele terwyl die hoender rus.
11. Bedien: Sprinkel die gremolata oor die hoender net voor opdiening.

Uiteindelike maak

Die maak hiervan was ook weer 'n storie op sy eie wat ek dink kan entertaining wees. So terwyl ek chop en skil en kerf dink ek ek wil vir my suster vertel dat ek haar maaskaas reseppie gedoen het en hoe ek dit gaan gebruik. Met oorfone in bel ek haar en vertel daarvan. So terwyl ons gesels is ek besig om die pruie (O ja ek het die uie met pruie  wat moes gebruik word vervang) en spinasie en halwe Ghost Chillie van laasjaar se oes in 'n pan met botter te braai. Die ghost chillie is super warm en die gasse wat hy afgee is baie erg. Ek kon later nie meer asem haal in die kombuis van die gasse van die chillie en deur die gesels en die hoesbui van die gasse sit ek die plaat af. 'n Paar minute later kon ek nog steeds nie verstaan hoekom die gasse nie minder raak nie en ek nog minder kan assemhaal nie. Ek het toe nie die gas aftesit nie maar net afgedraai! Die spinasie het toe omtrent heeltemal uitgedroog maar was perfek vir die vulsul. 

Die Gremolata wat ek gemaak het deur verder te eksperimeteer was oorbodig en bietjie skerp geure vir die gereg en ek het dit nie gebruik nie. 

Die ghost chillie wat my so gas gegee het was nie te erg in die gereg nie want dit was net in die vulsel en het net 'n mooi hitte aan als gegee. 

Vir die finale voorsit het ek die borsie opgesny en terug gesit in die pannetjie met die sous.

 Ek moes die deel ☺

Lekker kosmaak!

Dirk